vrijdag 29 januari 2016

Er is meer goed nieuws dan slecht nieuws....


Al bijna twintig jaar van mijn leven op aarde wil ik niet meer onder de indruk zijn van "slecht nieuws". 

Natuurlijk is een overlijdensbericht altijd een moment waarin je verdriet en pijn ervaart. Maar deze emoties zijn alleen maar uitnodigingen van het lichaam om de andere wereld van innerlijke rust te betreden.

Ik houd mij summier op de hoogte van het wereldnieuws. Maar ik wil het niet bij mij “binnen” laten komen. Ik volg geen tv programma’s met slecht nieuws, lees nauwelijks kranten en bekijk 1 keer per dag wat er aan de hand is in de wereld.

‘De wereld wordt er niet beter op’ is een vaak gehoorde uitspraak. Zou dat niet gewoon een leugen van mensen zijn met pijn, die een uitweg zoeken om hun eigen pijn niet onder ogen te hoeven zien?  Het is de leugen van het denken dat ons voorliegt dat vroeger alles beter was of dat het later allemaal beter wordt.

Slecht nieuws heeft alles te maken met collectief verdriet op deze wereld. Mensen appelleren helaas nog steeds makkelijker aan pijn dan aan vreugde. Neem bijvoorbeeld de dood van prinses Diana. Miljoenen mensen over de hele wereld waren in rouw. De dood van deze prachtige vrouw activeerde de hang naar pijn en onverwerkt verdriet in hun eigen lichaam. Hetzelfde zagen we na de aanslagen in Parijs. Mensen worden heel reactief op de social media en zeggen in schok te zijn. Misschien zonder  het te weten activeren ze de collectieve pijn van deze wereld.

Waarom worden meer mensen aangetrokken tot verkeersongelukken dan tot bruiloften? Omdat onverwerkte pijn opgeslagen blijft als onbetaalde rekeningen in onze levens. Daarom is de hang naar slecht nieuws big business? Omdat het voor miljoenen mensen weer even een tijdelijke verdoving geeft. ‘Zie je wel, de wereld is slecht’ kunnen ze opnieuw beamen, en ze verzwelgen weer even in hun eigen pijn waar ze zich vaak niet eens van bewust zijn.

Er is meer goed nieuws dan slecht nieuws. Er zijn veel meer dingen die lukken dan mislukken. De voortdurende dreigingen in de media van rampen of onzichtbare vijanden houden mensen gevangen in angst en pijn. Het zijn juist angst en pijn die de wereld lam leggen en beroven van echte vreugde en creativiteit.

In het land waar ik woon kotst de media dagelijks zoveel slecht nieuws uit  dat je als het ware een gordijn van somberheid over dit land kunt waarnemen. Al dat dagelijkse geklaag en gemopper op grote schaal in een land doet wat met de atmosfeer. Negativiteit brengt helemaal niets voort en trekt alleen maar meer negativiteit aan.

‘Je moet je ogen niet sluiten voor de realiteit van alle dag’. Dat is mij regelmatig gezegd.  De vraag is echter; wat is de realiteit? Is de realiteit  deze zuigkracht naar het slechte nieuws? Als we het meest onder de indruk zijn van slecht nieuws zal dat onze sterkste realiteit zijn.

Je hoeft alleen maar even naar de sterren te kijken om er zeker van te zijn dat er een veel grotere realiteit aanwezig is dan onze planeet.

Als we de reis naar binnen maken ervaren we dat de sterkste realiteit zich gewoon in ons eigen lichaam bevindt. Het koninkrijk van innerlijke rust en vrede regeert in ons.
Dit is sterker dan alles wat er zich afspeelt op de planeet aarde.

Laten we ons voornemen onze binnenwereld altijd sterker te maken dan de buitenwereld. Laten we niets groter te maken dan die rust en die vrede die al het verstand en al het rumoer te boven gaat. Dit is de voortdurende tegenwoordigheid van het goddelijke. Dan hebben we een schat in de hemel gevonden en verstaan we de juiste rol als tijdelijke bewoners op deze roerige planeet.

Tegenslagen en het slechte nieuws op onze planeet laten alleen maar zien dat er een grotere en sterkere realiteit is, de bovennatuurlijke, goddelijke wereld. Slecht nieuws nodigt ons voortdurend uit om vol te zijn van andere dingen. Als er zwart is moet er ook wit zijn, anders kan zwart niet bestaan! Ons denken is de poort naar deze bovennatuurlijke wereld. Wanneer dit denken zodanig gericht en verandert is zal ons hart, onze innerlijke mens, die vrede kunnen bewaren en ten volle gaan ervaren.

Als we het soms nog moeilijk vinden om de veiligheid van ons eigen lichaam te ervaren, als het nog niet lukt om verankerd te blijven in die bovennatuurlijke wereld, begin dan eenvoudig met oefenen.

Soms helpt het om (is minder geestelijk) gewoon even lekker te lachen met een paar komische filmpjes. Kijk zonder te veel te denken naar het “gewone”. Een prachtige bloem die open bloeit, de vogel die zingt, een hond die blij is, een wandeling in het bos. Schrijf de mooie ervaringen op en maak hiervan het journaal van goed nieuws. Als de collectieve pijn van deze wereld ons wil aantasten kunnen we altijd teruggrijpen op iets goeds.

Er is meer goed nieuws dan slecht nieuws. Het is maar wat we willen zien. Het is maar waar we aan willen denken.

Vele groetjes, René 

1 opmerking:

  1. min of meer het zelfde gevoel hier in Svinisce. ik geniet (we genieten moet ik zeggen) zelfs van het spelen van de wolken boven Mosor, of het eerste geluid van vogeltjes die elkaar laten weten dat ze er zijn (de vroegste signalen van een komende lente). en wat het wereldnieuws (en zéker reclames), ze zijn er, maar niet voor mij. eenvoud tegenover veelvoud, innerlijke rust tegenover uiterlijk vertoon. het kan dus wél, ook al moesten we er voor verhuizen, het loont duizendvoudig.

    BeantwoordenVerwijderen