Een groet uit Gorniki - Dankbaarheid!

Lieve vrienden, familie en volgers van deze blog...

Een leven in de natuur!

Er heerst zoveel dankbaarheid in mijn hart. Heel graag wil ik het delen. Dat deze dankbaarheid en vreugde ook in jouw leven een heerlijke fontein van bruisend water mag zijn.

We vonden het geweldig om in augustus van dit jaar zoveel vrienden en bekenden te mogen ontmoeten. Alhoewel de tijd maar kort was en de avond in Kloosterzande zeer druk bezocht werd  was het hartverwarmend. Het was ook spannend om mijn eerste boek "Levensontdekkingen" te mogen publiceren. Via internet zijn er veel bestellingen geweest en er waren van over heel de wereld leuke reacties. Inmiddels wil ik deze winter gaan schrijven aan mijn tweede boek. Een boek zonder foto's maar zeker wel met inhoud :).

Helga met de KUD van Vrhovac. 

De dankbaarheid voor het leven in de natuur. In maart hebben we de bessenplantage aangelegd en deze is in november geheel omheind zodat de herten er niet meer komen vernielen. De velden om onze plantage worden nog trouw gemaaid door de mensen in het dorp. Dat zorgt in de maanden mei, juni en juli tot een ongekende bloemen en vlinderpracht. Vaak ga ik daar al vroeg in de ochtend zitten en wacht tot de bloemen uitkomen en de vlinders gaan foerageren. Iedere week is het weer anders. Iedere week zie je weer een andere soort vlinders. Deze schoonheid zuivert, en maakt bewust. Bewust van je eigen tijdelijkheid en sterfelijkheid in deze proeftuin aarde.

Dankbaar voor de prachtige expositie in Zagreb in mei van dit jaar. De Nederlandse ambassade en het ministerie van cultuur hebben alles gefinancierd. Op de onderste foto zie je hoe mooi de foto's werden samengebracht met de sobere interieurs van de mensen die ik fotografeer. Ik hoop deze tentoonstelling "images of life" nog verder te verbeteren. Ik zou het geweldig vinden als ik ook deze beelden in Nederland ten toon kan stellen.

Onze prachtige zoon Dieter

Dit jaar ben ik ook begonnen met mijn plannen om het natuurgebied Zumberak echt goed in beeld te brengen. Dat brengt me op schitterende plekken. Vaak terugkomen en wachten op het juiste licht in combinatie met het jaargetijde. In 2019 wil ik alles samenbrengen in een boek en een tentoonstelling.

Iedere week trekken Helga, Dieter en ik er op uit om de eenzame ouderen in de Krajina te bezoeken. Wij willen ze niet bevestigen in hun armoede en hulpeloosheid maar even tijd met ze doorbrengen. Bij sommige voel je dat verlangen naar relatie en dat maakt ons blij. We komen graag terug en luisteren naar hun levensverhalen. En ik kan u zeggen die zijn ongelooflijk gruwelijk soms. De meesten hebben al twee oorlogen achter de rug en hun veerkracht om verder te leven...daar neem ik mijn petje voor af.

Op bezoek bij een van de oudere mensen in Topusko

Dankbaar zijn we voor Milena. Onze vrijwilligster uit een straatarm gezin. Zij leeeft in niet veel meer dan een lekkende stal, zonder stromend water, geen keuken, geen toilet. Dat is echt overleven. Milena heeft twee jaar lang al mijn vertalingen gedaan. Voor haar was er geen hoop en uitzicht in het leven. Door veel gesprekken is er eigenwaarde en zelfvertrouwen gekomen. Begin dit jaar heeft zij haar rijbewijs kunnen halen! Nu rijdt ze rond in een kleine zwarte fiat en heeft ze betaald werk gevonden. Een gulle gever uit Nederland heeft ons geholpen om op een prachtige plek vlakbij haar ouderlijk huis een woning in aanbouw te kopen. Vrienden en vrijwilligers uit Nederland komen in mei 2017 om voor haar en haar familie een menswaardig huis af te bouwen.

Dankbaar zijn we voor onze nieuwe vrijwilliger Bert. Hij woont samen met zijn vrouw en twee kinderen al twaalf jaar in Kroatië. Hij is bewogen met de Krajina en helpt mee met het bezoekwerk. Dat is een last van onze schouders omdat wij graag de mensen intensiever willen bezoeken. Daarnaast is Bert ook een natuurmens en superhandig. Hij heeft ons enorm geholpen met een paar grote klussen op onze landerijen.

Dankbaar zijn we voor onze lieve advocate Ivancica. Jaren geleden kwam zij op onze weg en begin dit jaar nam zij contact op. Zij wil ons en de stichting graag helpen. Dat is een geschenk uit de hemel. Want in de bureaucratische wirwar in Kroatië ben je nergens zonder advocaat.

In het Natuurpark Zumberak bij de beek Slapnica

Dankbaar zijn we voor de vele mensen die we deze zomer mochten ontvangen in ons vakantie/gastenhuis in Molvice. Sommigen kwamen gewoon voor vakantie maar velen wilden toch ook graag het werk in de Krajina eens zien. Ons huis is goed verhuurd en geeft ons dan ook gelukkig wat neveninkomsten.

Drie jaar geleden kwam ik tijdens een rit uit op Lovic Prekriski. Hier overzie je bij helder weer grote delen van Kroatië en Bosnië. De plek sprak mij bijzonder aan. Onder aan deze berg kochten we ons huisje en het land. Boven op de berg staat nog een oude school die al bijna tien jaar dicht is. Ik schreef een plannetje voor de burgemeester. Een droom van een plek waar weer schoolkinderen kunnen komen om te genieten van de natuur en te leren over de schepping. Een droom om mensen te laten zien hoe mooi Kroatië is door een permanente expositieruimte. Een droom om jonge mensen werkervaring en levenservaring op te laten doen. Een droom om in de weekenden wandelaars van een kop soep en een kop koffie te kunnen voorzien. Er bleek echter al een kaper op de kust te zijn die meer dan een miljoen voor het pand geboden had. Ik zei de burgemeester echter dat ik maar een euro wilde betalen voor het pand en het dan met vrijwilligers opknappen. De burgemeester heeft fondsen gevonden om het pand op te laten knappen. Als het klaar is mogen wij het gaan gebruiken voor onze plannen en dromen.

Het dorpstoerisme aanwakkeren is één van de dingen die ik erg leuk vind om te doen. In april van dit jaar mochten we drie prachtige wandelroutes openen. Zij maken onderdeel uit van een grote plan om de regio Vivodina en Ozalj te promoten bij een groter publiek.

Het is een prachtige belofte om te zijn als een boom geplant aan waterbronnen. Zo ervaren wij het leven hier. Niet al wat wij doen gelukt, maar veel wel!

Alhoewel het ons aan niets ontbreekt en in rijkdom en luxe mogen leven zijn we dankbaar dat we voortduren onderdeel van een cyclus mogen uitmaken. Het hakken van het hout, het planten, het oogsten, het pellen van de noten. Het inmaken van de groente, het drogen van de vruchten. Vooral in de zomermaanden zijn de dagen soms te kort en is er veel werk. Maar de overgave en het genieten van de seizoenen geeft ons ontzettend veel voldoening. Wel hopen we komend jaar een kleine tractor met maaier aan te kunnen schaffen om zo wat meer tijd over te houden in de zomermaanden.

Een impressie van de tentoonstelling in Zagreb in mei. 

In het dorpje Gorniki hebben we nog twee oude stallen aangekocht die in het voorjaar omgebouwd gaan worden tot voorraadruimte voor spullen van de stichting. Een ander prachtig stuk grond zal een plek worden waar we graag gasten gaan ontvangen voor vakantie of een sabatical. Een plek voor een tent en een caravan en nog een houten vakantiehuis. Onder onze woning is het kleine appartement voor de bed and breakfast bijna af. Dat zijn veel plannen die veel energie vergen. Alles op zijn tijd.

prijsuitreiking aan Tomislav, een stimulering voor
deze jonge fotograaf. 

Dieter heeft deze week zijn vierde verjaardag gevierd. Hij is een gevoelige en vrolijke jongen die erg graag wil leren. Hij hoeft pas op zijn zevende naar school dus wij proberen hem zoveel mogelijk thuis van alles al bij te brengen. Dit is voor Helga wel veel extra inspanning maar we zien het ook als een groot voorrecht om in onze zoon zoveel liefde en tijd te mogen investeren.
We zijn dankbaar dat mijn moeder na de slopende ziekte van kanker toch drie keer naar Kroatië is kunnen komen dit jaar en mag genieten van haar kleinkind.

Helga gaat in het dorp Vrhovac naar de KUD, een vereniging die zich inzet voor het behoud van de dorpstradities. Iedere zondagavond is het dansen en zingen en regelmatig zijn er optredens. Samen met mij gaat ze regelmatig mee op de rondes naar de ouderen. Ook bezoekt ze de ouderen hier in het dorp. Ondertussen is ze ook een behoorlijke specialist in het wekken van de oogsten uit de tuin. We kunnen er dan ook de hele winter van eten. Met onze vrijwilligers in Knin (250 kilometer naar het Zuiden) onderhoudt Helga intensief contact. Af en toe gaat ze met de trein naar Knin om een weekend met hen door te brengen.

De winkel in Slunj hebben wij in september gesloten. De postkaartenverkoop is maar een kleine business om iets mee te verdienen. Maar de verkoop in de hotels loopt goed.

Wij willen niet benoemen hoe donker Kroatië ook kan zijn. Het is beter om het licht aan te doen. We doen dit door er op uit te gaan, positieve initiatieven ontwikkelen. Bidden voor dit land en de gebieden die we bezoeken. Het is één van de meest vreugdevolle belevenissen in het leven om dromen te zien uitkomen (verhoorde gebeden).

We zijn dankbaar voor de prachtige vriendschappen die ons leven zo mooi maken. Wij voelen niet dat we Nederland of België achter ons hebben gelaten. Een land is eigenlijk meer een idee dan een plaats. Facebook, whats app en skype zijn prachtige middelen om toch wat met elkaar te kunnen delen. Dank voor betrokkenheid, door kaartjes, bezoekjes of wat dan ook. Wij waarderen dit zeer.

Wil je meer zien van het mooie Kroatie? Bezoek dan mijn website www.pronkpictures.com

Vele groetjes, hele fijne feestdagen! René, Helga en Dieter.

p.s. Ik heb dit bericht zowel in de "ik" vorm als in de "wij" vorm geschreven. Ik hoop dat het niet te verwarrend is. Ik= René :)