Meer dan de helft van
mijn leven ben ik intensief betrokken geweest bij liefdadigheid. Wat is dat nou
precies? Het doen van lieve en goede daden vanuit een bepaalde overtuiging of
bewogenheid?
Waarom wil ik goed
doen? Is het omdat de wereld om mij heen soms boos en slecht aanvoelt? Is het
omdat goed doen nou eenmaal niet de gewoonste zaak ter wereld is en ik graag
anders wil zijn? Ik merk in sommige contacten dat mensen het uitzonderlijk
vinden dat je goed doet; dat je tijd en geld opzij zet om iets goeds te doen
voor een ander. Waarom zijn weldoeners nog steeds uniek in deze wereld? Mensen
worden immers nog steeds geridderd vanwege hun goedheid en liefdadigheid. De
namen die na eeuwen nog overeind staan zijn niet zozeer de slechteriken in onze
geschiedenis maar de echte goed-doeners zoals Gandhi, Mandela en moeder Theresa.
Er zit een prachtige
bijwerking aan het doen van goede dingen. Het leidt de aandacht af van je eigen zorgen of
problemen. Mijn persoonlijke ervaring is dat wanneer ik mij richt op mijn
probleem en ik ga iemand bezoeken die ziek of eenzaam is mijn probleem naar de
achtergrond verschuift. Niet omdat ik mijn situatie vergelijk met de persoon in
kwestie. Maar gewoon door de actie die ik doe om niet na te denken over mijn
probleem. Overwin het kwade door het goede te doen! Dit is een eerste stap in
de verandering van ons hart. Naast stilte en contemplatie dus juist gaan!
Goed doen kan vandaag
ook een tijdelijk “feel good” motief zijn. Even een goede daad bij een
liefdadigheidsorganisatie doen is goed voor de “goede naam “of het
bedrijfsprofiel. Natuurlijk is dat altijd beter dan niets doen. Maar verandert
dit onze innerlijke wereld? Heeft het een blijvend effect op de mens die we
tegemoet treden?
Het bestrijden van
armoede bijvoorbeeld in deze wereld zal pas een echt blijvend effect hebben als
we dit niet alleen met geld en liefdadigheid denken op te kunnen
lossen. Goede daden zouden niet alleen voort moeten komen vanuit de gedachte
dat we een probleem moeten bestrijden maar meer vanuit het verlangen naar
relatie, ontmoeting en innerlijke verandering. Waar we tegen vechten, dat wat
we willen bestrijden, daar worden we moe van.
Mijn grootste rijkdom
heb ik gevonden in mijn relaties met de armen. Het veranderde tot nu mijn denken
en mijn zelfbewustzijn. Iedere keer als ik de verlaten en arme gebieden intrek
is er relatie en ontmoeting. Het slechte, of noem het liever het egoïstische in
mij, smelt weg door het gaan en ontmoeten. Arme mensen zijn mij gaan vertrouwen.
Arme mensen zijn mijn vrienden geworden. In het hopeloze en uitzichtloze leven
van armen ligt één van de sleutels tot innerlijke verandering en heelwording.
Dit is niet langer de bijwerking van het doen van goede dingen. Dit is de
vrucht van blijvende verandering, het breken van het ego en het soms leren
accepteren van wat niet veranderen kan. Ik merk dat ik hen niet meer zie als
arm en zij mij niet meer zien als goed en rijk. Deze labels zijn weggevallen
door de vriendschap.
Dit is niet langer
liefdadigheid of goed doen. Omdat het in zichzelf niets bijzonders is. Veel
mensen verlangen naar die vrucht van een veranderd innerlijk leven. Veel mensen
willen zijn als Gandhi of moeder Theresa. Het kan niet even vluchtig
verkregen worden. Het betekent dat je niet meer nadenkt over goed doen. Het
betekent dat al je motieven voortkomen uit een zuiver en veranderd hart.
Ik ben er niet van
onder de indruk als mensen mij goed vinden omwille van wat ik doe. Dat is ooit
anders geweest. Mijn ego werd gestreeld als mij men loofde omwille van de goede
daden. Meerdere keren miste ik de sleutels tot werkelijke verandering.
Nu komt er steeds meer
een omschakeling van bewust goed doen naar onbewust goed doen en goed zijn.
Laten we geen naam meer geven aan goedheid. Laten we vooral gericht zijn op de
zuivere bron van waaruit zij voortkomt.
Vele groetjes, René
Prachtig verwoord
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal René. Plm 2000 jaar terug was er iemand die redelijk dacht te weten wat 'goed' was. Ging naar Jezus met met de vraag: 'Goede Meester, wat te doen om het eeuwige leven te verwerven? Hij krijgt antwoorden die deze jongeman uitdagen tot een beslissende keuze. Hij koos niet voor het gegeven advies omdat hij dacht de consequenties daarvan negatief voor hem zouden uitpakken. Jij René ervaart iets wat je nu van de armen terugkrijgt. Iets wat de vraagsteller misloopt. Je denkt te geven maar krijgt (veel)meer terug dan ooit gedacht. Geloven en keuzes maken is een grote uitdaging zoals dat 40 jaar oude liedje van Elly en Rikkert dat nog steeds actueel verwoordt: 'k Heb een beurs, die niet oud wordt, 'k Heb een schat die nooit opraakt, 'k Heb een schat in de hemel.....
BeantwoordenVerwijderenEn waar je hart is daar is ook je schat. (zegt een stokoud gezegde) Zegen in de arbeid voor de Meester. Pa